Erretinaren zeharkako sekzioaren testuradun xafla bat erakusten dugu. Ebakiaren goiko geruzetan fotorrezeptore izeneko zelulak daude, zelula biribildu eta trinkotuen zutabeak eratzen dituztenak eta argia hartu eta seinale kimikoetan eraldatzen espezializatuta daudenak. Erretinitis pigmentarioan, zelula hauek ez dute funtzionatzen hainbat arazo direla eta, eta horrek itsutasuna eragiten du. Koloreak hautematen espezializatutako fotohartzaileak daude; handiagoak eta luzangak dira, kono deitzen dira, baina baleak ez ditu. Baleak zuri-beltzean bakarrik ikusten du, makil izeneko zelulak baino ez baititu.
Argazkiaren behealdean, lerro batek erretinaren lodieraren muga markatzen du. Mintz hau, hainbat arrazoirengatik kaltetzen denean, tolestu eta erretinan tira egin dezake, "erretinako desprendimendua" eraginez.
Argazkiaren erdiko eskuinaldean, erretinaren lodieraren gehiena hartzen duen odol-hodi handi baten eskema handia da, gizakiaren erretinako odol-hodien tamainaren 10 aldiz baino gehiago. Baleen odol-hodiak oso handiak dira eta oso horma sendoak dituzte presioari eusteko.
Odol-hodiaren inguruan zelula gehiago daude, irudia sinplifikatzeko testuratu ez direnak, baina hurrengo testuradun orrietan erakutsiko direnak.
