Baleek begietan egokitzapen berezi bat garatu dute itsaso sakoneko presio handiei aurre egiteko. Fokatzeko, baleak begia kanporantz mugitzen du begiaren atzean dagoen ehun bati esker, nerbio optikoa inguratzen duena eta gorputz kavernosoa deitzen dena. Hodi handiak eta zuntz elastiko asko ditu. Gizakiok ez dugu ehun hori begietan, fokatzen dugunean ez ditugulako begiak aurrera mugitzen, baina baleek bai.
Balearen begiak oso ondo egokituta daude presio-aldaketetara, 4 cm-ko lodierako esklera izeneko egitura lodi eta gogor baten antzekoa baita, erretina deformatzetik babesten duena begia bere zulotik ateratzen denean fokatzeko.
Odola egitura erregularretan koagulatzen da, eta bere globulu gorriak gizakien globulu gorrien antzeko tamaina dute.
Bi testuradun marrazkietan konpara dezakezu balearen eskleraren lodiera gizakien esklera mehearekin (6) eta baleetan dagoen baina ez gizakien begian dagoen nerbio optikoaren inguruan dagoen gorputz kavernosoarekin (7).
Giza begiaren atalen diagrama, zenbakiekin markatuta:
1.- Kornea: gardena da, begia babesten du, fokua eta argiaren sarrera kontrolatzen ditu.
2.- Irisa: kolorearekin batera, argiaren sarrera erregulatzen du.
3.- Kristalinoa: lente gardena, fokatzen laguntzen duena.
4.- Erretina: ehun sentikorra da argiarekiko.
5.- Nerbio optikoa: begitik garunera mezu bisualak transmititzen ditu.
6.- Esklerotika: begiaren zati zuria da, forma ematen dio eta babesten du.
